Դեռևս 1880-ական թվականներից Թիֆլիսի զինվորական հոսպիտալին կից գործում էր Կարմիր Խաչի գթության քույրերի Նադեժդինյան համայնքը։

Արցախում պատերազմական գործողությունների ուղղվածությունը ևս երբեք տարերային բնույթ չի կրել, այլ իրականացվել է պետության ղեկավարության և բանակային հրամանատարության ծրագրերին համապատասխան: Դեռ ավելին, քաղաքական իշխանությունը, ի դեմս Լևոն Տեր-Պետրոսյանի և նրա թիմի, իրականացնում էր ոչ միայն պատերազմի քաղաքական ղեկավարությունը, այլև բազմիցս սրբագրում և ուղղորդում էր բուն պատերազմական գործողությունների ընթացքը: Եվ այդ գործում նա ղեկավարվում էր զուտ ռազմական անհրաժեշտություններից, պատերազմը հաղթականորեն ավարտելու տրամաբանությունից:

Քեզ տրված պատիվը այլևս համարվում է բռնության քարոզ, որովհետև միամտություն ունեցար թուրքութաթար ջարդելու ու աշխարհի թուրքընթացը 100 տարով կասեցնելու:

50-ականների վերջերին, ձմեռային մի ցուրտ երեկո, Երևանի ծայրամասում (իսկ այն ժամանակվա ծայրամասն այժմյան «Բարեկամություն» մետրոյի տարածքն էր), գողերը հարձակվում են երիտասարդ տղամարդու վրա։ Հայտնի չէ, թե որքան գումար է լինում երիտասարդի դրամապանակում այդ երեկո, բայց որ ձեռքի ժամացույցն էլ են վերցնում, հաստատ է.

Իսկ հիմա` հերթով, ըստ կարգի։ Մեր կուրսն աչքի էր ընկնում բարձր առաջադիմությամբ։ Լավ սովորողները մեծաթիվ էին։

Ռումբերի և արկերի պայթյունները, անօդաչուներից հարվածելը դեռևս պատերազմ չէր. այն հետևանք էր իրական պատերազմի, երբ հոտդ անառաջնորդ, հյուծված, հալածված, հանապազօրյա հացին կարոտ, երբ խաբեություններին հավատացած Արցախցին վերջին ճիգով ցանկանում էր Հողին կառչել:

Պապս ասում էր. «Արյունամած աչքերով օսման-թուրքը քանի կա, հայը պիտի արթուն լինի...»։

Երբ Ռոբերտ Քոչարյանը 1997-ին նշանակվեց Հայաստանի վարչապետ, պետությունը թոշակառուների և պետական աշխատողների նկատմամբ ամիսների, որոշ դեպքերում նույնիսկ տարիների հասնող ահռելի պարտք ուներ: Այսինքն մարդը ասենք 1997-ի մարտ ամսին ստանում էր դեռևս 96-ի հոկտեմբերի թոշակը կամ ուսուցիչը` 97-ին 95-ի մարտի աշխատավարձ:

1963 թ. Խորհրդային Ադրբեջանին հաջողվում է «պայմանավորվածություն» ձեռք բերել Հայաստանի հետ և Տավուշի Վազաշեն գյուղի տարածքից ստանալ շուրջ 65 հա վարելահող, որը ներառում էր նաև Իջևան-Ղազախ մայրուղու 7-կիլոմետրանոց մի հատված:

Այս լուսանկարի բնօրինակն աճուրդով ձեռք բերեցի անցյալ շաբաթ: Պատմությունը շատ զգայուն ու հուզիչ է: